من، آرش لیلازی، در اوایل زمستان سال 1359 در تهران، حوالی پیچ شمیران متولد شدم. بر خلاف بسیاری از همسالان، دوران کودکی و نوجوانی پر فراز و نشیبی رو تجربه نمودم. در سال 1377 از یک دبیرستان با سبک مدیریتی شبه نظامی-شبه مذهبی در رشته ریاضی-فیزیک، فارغ التحصیل شدم. همانطور در سال 1378 موفق به اخذ مدرک پیش دانشگاهی در همان رشته گردیدم.
در بهار سال 1379 در کنکور ورودی دانشگاه علمی-کاربردی در رشته کامپیوتر (گرایش نرم افزار سیستم) پذیرفته شدم. همان سال و قبل از ورود به دانشگاه جهت کسب مهارتهای شغلی، به عنوان کارآموز در شرکت یکی از آشنایان (شرکت صوت آذین) مشغول به کار شدم. ارزش تجربیات کسب شده در آن دوره، نه از لحاظ اقتصادی یا شغلی، بلکه از لحاظ اجتماعی، برای من به حدی مفید و کارساز بود که تاثیر عمیقی در روحیه کاری من در سالهای آینده داشت. از مهرماه سال 1379 تا شهریور ماه سال 1381، در استان گیلان، شهرستان فومن، تحصیل نمودم و موفق به اخذ مدرک کاردانی ناپیوسته شدم.
در بهمن ماه سال 1381، پس از اخذ رتبهء یک در آزمون ورودی دانشگاه آزاد اسلامی در رشته مهندسی کامپیوتر (گرایش نرم افزار)، در مقطع کارشناسی ناپیوسته، در همان استان گیلان و در شهرستان لاهیجان، مشغول به تحصیل شدم و در بهمن ماه سال 1383 به صورت غیر رسمی تحصیلات در این مقطع را به پایان رساندم. در واقع بخاطر استفاده از امتیاز معافیت تحصیلی، جهت شرکت در کنکور مقطع کارشناسی ارشد، 3 واحد درسی (ریاضیات مهندسی) را _که البته نامرتبط با رشته ام بود و دانشگاه و پیشتر از آن، وزارت محترم علوم، بالاجبار وارد چارت درسی کرده بود_ نگه داشتم. تقریبا کل سال 1384 را به صورت جسته و گریخته، صرف مطالعه جهت ایجاد آمادگی برای شرکت در آزمون سراسری مقطع کارشناسی ارشد نمودم. به نظر خودم تلاش خوبی بود، اما کافی نبود.
در بهار سال 1385 به همراه نزدیک ترین دوست دوران دانشگاه، اقدام به راه اندازی یک واحد خدماتی-تولیدی، در زمینه تولید نرم افزارهای سفارشی نمودیم. در تابستان همان سال، با اجبار معاونت امور دانشجویی دانشگاه، تحصیلاتم در مقطع کارشناسی را به صورت رسمی به اتمام رساندم. همان سال، اوایل فصل زمستان، بدلیل شرایط نامناسب تجاری-اقتصادی (نداشتن رابطه و نبود مشتری) ناچار دست از همکاری با دوستم کشیدم و با تعطیلی واحد مذکور، هر دو از ادامه کار چشم پوشی نمودیم.
اواسط بهار سال 1386 بود که به عنوان کارشناس نرم افزار، در شرکت داده پردازی برق تهران (پویش برق)، استخدام شدم. در دوره همکاری با پویش برق، پیشرفتهای فنی و اقتصادی چشم گیری داشتم و تجربیات بسیار مفیدی چه در حیطه کار تخصصی و چه از بعد اجتماعی کسب نمودم. ابتدای پاییز سال 1388 پس از پایان دوره قرار دادم و با وجود پیشنهاد ادامه همکاری از سوی پویش برق، به دلیل شرایط وخیم اقتصادی شرکت (بحران مالی و عدم وجود نظم در پرداخت مطالبات حقوقی)، از ادامه همکاری خودداری نمودم.
از آن زمان تا به امروز، به صورت آزاد، در زمینه طراحی و تولید نرم افزارهای سفارشی، تدریس علوم تخصصی و مشاره در حوزه انفورماتیک، با سازمانها و شرکتها و گروه ها و اشخاص مختلف همکاری داشته و دارم. از شاخص ترین این سازمانها، شرکت سایپا پرس میباشد که طی دو قرارداد مختلف با آن شرکت همکاری داشته ام.
در اینجا لازم میدانم مراتب قدردانی و سپاس خود را نسبت به دوستان و همکارانم در سازمانها، شرکتها، گروهها و ... ابراز کنم؛ تجربیاتی که در مسیر فعالیت تخصصی و شغلی بواسطه ارتباط با این عزیزان کسب نموده ام، بواقع بزرگترین سرمایه من در کلیه مراحل زندگیم بوده و هست. از آقایان سپهوندی، عموئیان، امین فلاح، نصیری، زارع اعجبی، پوری نعیم، جبلی، زنگنه، نجیب و سرکار خانم ارتفاعی که همگی نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت شغلی من داشته اند، کمال تشکر و قدردانی دارم.